این نوشته بخشی از مجموعه آموزش‌هایی دربارهٔ «علم و هنر راهبری» است. در بیشتر مواقع فکر می‌کنیم کسی که با مشکلی روبروست، نیاز به درست شدن دارد و چیزی در او کار نمی‌کند و پاسخش در دستان دیگری است. یکی از تفاوت‌های بارز راهبری با دیگر حرفه‌های رشد شخصی در اینجاست. در این روش باور کلی بر آن است که راهجو (مراجعه‌کننده) راه‌حل مشکلاتش را نزد خود دارد. این باور کمک می‌کند که جایگاه طرفین (راهنما و راهجو) مشخص شود. به‌جای اینکه او را بیمار و نیازمند درمان نگاه کنیم، او را همکار می‌بینیم و تنها مسئول برای ایجاد تغییر سازنده. نگاه راهنما از

این نوشته بخشی از مجموعه آموزش‌های «علم و هنر راهبری» است. قبل از شروع، برای معنای تعدادی واژه باهم قرارداد می‌بندیم. Coach را راهنما؛ Coachee را راهجو؛ Coaching را راهبری؛ Coaching Session را جلسهٔ راهبری معنی می‌کنیم. ازآنجایی‌که هنوز واژه‌هایی دقیقی برای این حرفه ساخته نشده، از تعدادی واژه برای فارسی سازی تعاریف استفاده می‌کنم. پیش‌تر در اینجا و اینجا مفصل توضیح داده‌ام. راهنما؛ متخصصی است که تمایل دارد دنیای جدیدی برای راهجو بسازد. او این کار را با مطرح‌کردن پرسش‌های راهگشا، اشتیاق به دانستن و رفتار بدون قضاوت انجام می‌دهد. راهجو؛ کسی است که نیاز به تغییر را در خود احساس کرده و برای پیدا