هرروز که می‌گذرد، بیشتر متقاعد می‌شوم که زندگی ما سراسر انتخاب است. از انتخاب‌های پایه و اساسی که زندگی را به‌جای زندگانی برمی‌گزینیم تا اینکه چه خوریم و چه پوشیم. به نظرم این گفته کاملاً درست است که ما نتیجهٔ انتخاب‌های خودمان هستیم. از جایی که مسئولیت انتخاب‌های خود را به عهده می‌گیریم و دیگر خانواده و اطرافیان برایمان تصمیم نمی‌گیرند، به‌اصطلاح خود «مصلحت» خود را می‌سنجیم و آن را اساس انتخاب‌هایمان قرار می‌دهیم. در طول سال‌ها که بزرگ‌تر می‌شویم، متوجه می‌شویم که گزینه‌های ما بیشتر و به همان شکل انتخاب‌هایمان دشوارتر می‌شود. در کودکی گزینه‌های کمتری برای خوراک، پوشاک

این روزها انتخاب کار سخت‌تری شده است. در هر زمینه‌ای، دنیایی از انتخاب مقابلمان گذاشته می‌شود. فرقی نمی‌کند کالا باشد یا خدمات. حتی انتخاب کارهای انسانی هم دشوار شده است! آن‌قدر مؤسسهٔ خیریه و حمایتی وجود دارد که یافتن یکی از آن‌ها مطابق ارزش‌های شخصی، کار دشواری است. اما برای چه انتخاب می‌کنیم؟ انتخاب برای شغل؛ انتخاب برای منزل جدید؛ انتخاب برای روش یادگیری زبان؛ انتخاب برای خرید موبایل؛ انتخاب برای یادگیری مهارت جدید؛ انتخاب برای روابط اجتماعی؛ و انواع دیگر برای هر چیزی گستره‌ای از انتخاب مقابلمان گذاشته می‌شود که در آخر روش برگزیدن بر اساس منابع خودمان است. یکی