وقتی برای خویش؛ دیدار هفتم: زندگی بر پایهٔ استانداردهای شخصی

از زمانی که به‌اصطلاح «پا به اجتماع» می‌گذاریم، تعاریفمان از زندگی کم‌کم شکل می‌گیرد و تا حدی با آنچه پیش‌تر در ذهن داشته‌ایم تغییر می‌کند.

محیط این جامعه بسیار وسیع است. از خانواده و نزدیکان شروع می‌شود و تا غریبه‌های آشنا هم پیش می‌رود. آن‌قدر فشارش زیاد است که به‌سختی می‌توان مقابل آن قد علم کرد و روش خود را یافت.

در این جامعه پذیرش افراد، با فهرستی بررسی می‌شود که آن‌ها را به موفق و ناموفق تقسیم می‌کند. در این فهرست، توجهی به رشد شخصی نمی‌شود. مهم نیست که هستی و مهم‌تر از آن، که «نیستی». فرقی نمی‌کند از چه طریق به داشته‌هایت رسیدی و فقط مهم است که رسیده باشی.

گویی همگی در مسابقه‌ای هستیم که باید در زمانی مشخص، داشته‌ها و دست‌یافته‌هایی کسب کرده باشیم. شغل، درآمد، خانواده، ماشین، خانه و…
اگر رسیده باشی، انسان موفق خوانده می‌شوی و نورچشمی می‌شوی.

اگر هم نرسیده باشی، با قضاوت، مقایسه با دیگری و درک نشدن، به سمت کسب آن‌ها روانه می‌شوی.

عده‌ای از ما ممکن است در طول زندگی به تعدادی از استانداردهای جامعه رسیده و بسیاری از ما نرسیده باشیم. ولی رسیدن یا نرسیدن به آن، لزوماً به معنای لذت از زندگی و به طبع آن رضایت، خوشحالی و آرامش نیست.

در دیدار هفتم وقتی برای خویش می‌خواهیم کمی به این موضوع عمیق‌تر شویم و بپرسیم که:

• نیازها و خواسته‌هایمان چیست؟
• استانداردهایمان کدام است و چرا امروز یافتن آن مهم‌تر از گذشته است؟
• واحد پول شخصی‌مان چیست؟

اینها تنها بخشی از پرسش‌هایی است که در این رویداد می‌توان به آن توجه کرد. پس تا می‌توانی با ذهن باز و با پرسش بیا.

تاریخ: ۱۶ و ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰
زمان: ۱۷:۳۰ – ۱۹:۳۰
مکان: آنلاین (Google Meet)

هزینهٔ ثبت نام در این رویداد براساس روش «هدیه محور» (Gift Economy) است. یعنی می‌توانی قیمت رویداد را خودت مشخص کنی. این روش هم برای من جالب است و هم برای حضور تو محدودیتی ایجاد نمی‌کند.