بستهٔ خویش

توضیحات

آخرین باری که به نیازهای (درونی) خودتان توجه کردید، کِی بود؟

روزها می‌آیند و می‌روند و در آخر، اتفاق خاصی نمی‌افتد و کار ماندگاری هم انجام نمی‌شود. عوامل این بی‌حاصلی بسیارند. توجه‌نکردن به «نیازهای» شخصی، اولویت‌دهی به کمیت زندگی و سرعت زیادِ آن، ازجمله این اسباب‌اند.

از آخری شروع می‌کنیم: سرعت زیاد زندگی. ما در سرعتی ناخواسته گرفتار شده‌ایم. تلاش می‌کنیم؛ اما کار آن‌قدر زیاد است که توانایی انجام بموقعشان را نداریم و درنتیجه، اغلب از کارهایمان عقبیم.

به‌باور من، با کندکردن عمدی و آگاهانه می‌توان از نیازها آگاه شد و کیفیت زندگی را مطلوب‌تر ساخت. بستۀ «خویش» تلاشی است برای کندکردن روزمرگی و افزایش آگاهی دربارۀ خود و پیرامون خود.

بستۀ «خویش» نمادی برای توجه و آگاهی جدید خویش خواهد بود.

بستۀ «خویش» برای کیست؟

برای هرآن‌که به دقیق‌ترشدن در زندگی و کشف نکات آن تمایل دارد.

تصور کنید رویدادهای مختلفی در روز برایتان رخ می‌دهد. بسیاری از این رخدادها را تصادف می‌دانید و بقیه را شانس؛ حال‌اینکه بسیاری از آن‌ها اشاره‌ای هستند به نکاتی ظریف در زندگی. رویدادهایی این‌چنین، دعوتی هستند به نگاه دقیق‌تر به زندگی و یادگیریِ مستقیم از آن.

بکوشید بعد از هر تجربۀ تلخ یا شیرین، از یادگیری نکات آن غافل نشوید و تلاش کنید شالوده‌های مسائل مهم زندگی را بشناسید. درک نشانه‌ها، از جنس «مهارت‌های زندگی» هستند و نیازمند یادگیری. دقیق‌ترشدن به خود و پیرامون خود، راهی است برای آشنایی با این نوع از زندگی.

بستۀ «خویش» روشی است برای آنان که دوست دارند آگاهانه به خود و نیازهای اصلی‌شان توجه کنند و زندگی معنادارتری را آغاز یا دنبال کنند.

«بر چیزی که خوش‌حالت می‌کند تمرکز کن و آن کاری را انجام بده که به زندگی‌ات معنا می‌دهد.»

بَری شوارتز

بستۀ «خویش» شامل چیست؟

• ابزار گفت‌وگو (سنگ)
• ۴۸ کارت پرسش فارسی و انگلیسی (بر پایۀ چهار عنصر طبیعت)
• دفترچۀ راهنما (فارسی و انگلیسی)
• کیسهٔ پارچه‌ای برای نگهداری کارت‌های پرسش

ابزار گفت‌وگو برای چه؟

در بستۀ خویش، ابزار گفت‌وگو معمولاً عنصری از طبیعت است که به‌عنوان ابزاری برای گفت‌وگو استفاده می‌شود.

کارت‌های پرسش چیست؟

این کارت‌ها، پرسش‌هایی پیشنهادی است که در چهار سری طراحی شده و از عنصرهای طبیعت، یعنی آب، باد، خاک و آتش الهام گرفته است. هرکدام از این عناصر، به‌نمایندگیِ تعداد هفته‌های هر فصل (عنصر)، شامل دوازده پرسش است. این عناصر، از احساس و رفتار انسان تعاریفی پایه‌ای دارند و هرکدام نمایندۀ ویژگی‌های خاصی هستند.

خلوتی را لطیف سودایی‌ست رو بپرسش که در چه سودایی // خلوت آنست که در پناه کسی خوش بخسپی و خوش بیاسایی

مولانا

همان‌طور که گفته شد، این کارت‌ها در چهار دسته تهیه شده و با الهام از عنصرهای طبیعت، یعنی آب، باد، خاک و آتش طراحی شده است. این عناصر هرکدام تعاریفی پایه‌ای از احساس و رفتار انسان دارند و نمایندۀ ویژگی‌هایی هستند.

آب: اشتیاق، پرورش، سرپرستی؛

باد: ارتباطات انسانی، روابط اجتماعی، منطق؛

خاک: ساختارهای پایدار، سازندگی، ثبات؛

آتش: احساسات، انگیزه، خلاقیت.

همان‌طور که گفته شد، در هر دسته از این کارت‌ها،‌ دوازده پرسش مربوط به ویژگی‌های همان عنصر وجود دارد. شما می‌توانید یک کارت را به‌صورت تصادفی از بین تمام کارت‌ها انتخاب کنید یا توجهتان را بر یک دسته متمرکز کنید و از آن دسته، یک پرسش انتخاب کنید.

برای مثال، زمانی ممکن است نیاز داشته باشید دربارۀ کارهای ماندگار و بلندمدت خود دید بهتری پیدا کنید. در چنین موقعیتی، انتخاب کارت از دستۀ خاک، گزینۀ مناسبی است. مثال دیگر، روابط اجتماعی روزمره‌تان است و تأثیر آن بر زندگی و انرژی شخصی. دراین‌صورت، می‌توانید کارتی از سری باد انتخاب کنید.

پیش‌نیاز بستهٔ خویش چیست؟

آمادگی

در آغاز، فراهم‌کردن ملزومات زیر، کمکی است برای آغاز درون‌گردی و آگاهی:

نیت برای فاصله‌گرفتن از روزمرگی؛

تعهد به خود و زمانی که فقط برای خودتان‌ می‌گذارید؛

بستۀ خویش.

نیت

لازم است ابتدا نیاز به انجام کاری را در خود احساس کنید؛ چندوچونش پس‌ازآن شکل می‌گیرد. تا زمانی که تشنه نباشید، آب‌خوردن عطشتان را برطرف نخواهد کرد.

زمانی که نیازش را احساس کردید، از اعماق وجودتان نیت کنید.

فکر کنید کاری که انجام خواهید داد، همان چیزی است که در آن لحظه برای شما مفید خواهد بود. بدون اینکه منتظر اتفاق خاصی باشید و بدون پیش‌داوری، نیت کنید.

تعهد

پس از نیت، تعهد بسیار حیاتی است.

تعهد به شروع‌کردن، توجه‌کردن و اختصاص‌دادن زمان به خود

تصمیم بگیرید که از امروز بخشی از روز را به خودتان اختصاص دهید و در هر وضعیتی این فرصت را فراهم کنید.

ازاین‌پس، این زمان در هر وضعیتی اولویت خواهد داشت. حتی اگر کاری غیرمعمول پیش آید که باعث شود امکان نشستن و برگزاری مراسم روزانۀ توجه به خودتان را نداشته باشید، همچنان در فکرتان این زمان را مرور کنید و بیندیشید که هر روز چه می‌کردید و این زمان چه اهمیتی برای شما دارد.

این تعهد نشان‌دهندۀ این است که شما چقدر برای خودتان اهمیت دارید.