سال گذشته، اواسط اسفندماه کارگاهی با همین عنوان برگزار کردم. هدف این کارگاه آشنایی با روشهایی برای آماده شدن آغاز سال جدید بود.
گزارش کارگاه چگونه سال ۹۵ را ببندیم؟
ماجرا ازاینقرار است که بسیاری از ما در طول سال کارهای بسیاری را شروع میکنیم. بعضی از آنها را از روی علاقه، بعضی دیگر را از روی اشتیاق و انگیزه و چندتایی را برای هدفهای بلندمدتمان آغاز میکنیم. اما در میانهٔ راه بسیاری از آنها رها میشوند و تنها بخش کوچکی از منابع (وقت، انرژی و پول) یا گوشهای از ذهنمان به آن اختصاص داده میشود. در آخر ما میمانیم با اندوه و حسرت برای کارهای نیمهتمام و رهاشده.
اما پرسشی در این میان نادیده گرفته میشود.
آیا ما برای رضایت، خوشحالی و آرامش نیاز داریم تا تمامکارهایی که آغاز کردهایم را به سرانجامی برسانیم؟
پاسخ کوتاه، «نه» است.
اما چطور میشود با این موضوع کنار آمد و آن دسته از کارهایی که در اولویت ما نمیگنجد را آگاهانه رها کرد و فرصت را برای فعالیتهای مهمتر ایجاد کرد.
این موضوع دلیل همین کارگاه است.
چرا سال را باید بست؟
اسفند، ماه متفاوتی است. شلوغتر است، تنش دارد، بدو بدو دارد، خرید دارد، خانهتکانی دارد، برنامهریزی برای سفر دارد و…
اسفند که میرسد، خیلیها مانند اسپند بالا و پایین میپرند. انگار تماموقت از جایی و کاری عقبماندهاند. این روند تا لحظهٔ تحویل سال ادامهدار است.
در این روزهای پایانی سال، برنامههای متعددی برای شروع سال جدید وجود دارد. همایش، کارگاه و گردهماییهای متفاوتی در دسترساند که برای شروع سالی متفاوت ایجادشدهاند.
اما قبل از هر شروعی، نیاز به پایان دادن وجود دارد.
- پایان دادن به آنچه نیازی به ادامه دادن ندارد؛
- پایان دادن کارها، رفتارها و عادتهایی که دیگر برایمان کارایی ندارد؛
- پایان دادن تفکرهایی که قدیمیاند و نیاز به تغییر دارند.
پس از پایان دادن برخی از آنها است که بدن، ذهن و روح ما آمادهٔ شروع جدید میشود.
اگر به چرخهٔ طبیعی زندگی دقت کنیم، متوجه میشویم که هر شروعی، پایانی دارد و شروع با پایان آغاز میشود.
سال جدید هم پیرو همین قانون است. بهتر است چیزهایی بسته شود تا فرصتهایی برای شروع فراهم شود.
خوشبختانه شروع سال ما (هجری شمسی) با آغاز طبیعت، هماهنگ است. درواقع اینهمه دقت در تقویم، برای این است که سال جدید را با آغاز چرخهٔ طبیعت (بهار) شروع کنیم.
چه فرصتی از این بهتر.
کارگاه برای چه؟
هرسال در روزهای آخر اسفند، زمانی را به برنامههای سال آینده اختصاص میدادم. بیقیدوشرط، هر آنچه دوست داشتم را فهرستوار مینوشتم.
در پایان سال نگاهی به عقب میانداختم تا ببینم کدام انجامشده و کدام نیمهتمام مانده یا اصلاً شروع نشده است.
معمولاً اینگونه بود که قسمت کوچکی از فهرست اولیه انجام میشد. البته نه به کیفیت و کمیتی که میخواستم.
ازآنپس متوجه شدهام که:
- این چرخهٔ خواست، تلاش و انجام کارها ناقص است.
- فهرست من بر اساس کارهایی است که در سال جاری انجام دادهام، نه آنهایی که مایلم شرایط آغازش را فراهم کنم.
- نگاه من به کارها بر اساس علاقه بوده و نه انرژی یا اولویت آنها.
مشکلی که این روش دارد، رویکرد آن به انجام کارهاست. در این روش شروع کردن اولویت دارد و بقیهٔ قسمتها (رشد، بلوغ و پایان) بیتوجه باقی میماند.
ازآنپس سعی کردهام تا روش دیگری را جایگزین کنم.
در روش جدید، به تمام رویدادهای سال توجه میکنم و چرخهٔ آن را همواره بررسی میکنم. آن دسته که نیاز به توجه بیشتری دارد، در فهرست سال آینده قرار میگیرد. دستهٔ دیگر آنهایی است که عمرشان تمامشده و آمادهٔ رها شدن است.
این چرخه شامل تمام چیزهایی میشود که در روز با آن سروکار داریم. از کاری که انجام میدهیم تا باورهایی که به آن اعتقادداریم.
در این روش هر چیزی وارد چرخه میشود و بررسی میشود؛ یا دوباره شروع میشود یا پایان مییابد.
کارگاه برای که؟
در این کارگاه میخواهیم نگاهی به سال ۹۶ خودمان بیندازیم.
ببینیم کدام رفتار، علاقه یا رابطهای برایمان سودمند بوده و کدامیک مضر. همچنین در این کارگاه میخواهیم برای شروع سال جدید آماده شویم.
- آماده شویم تا سال لذتبخشی را انتخاب کنیم.
- میخواهیم بهجای اجبار، انتخاب کنیم.
این کارگاه برای کسی مناسب است که:
- میخواهد سال جدید را بر اساس علاقهاش آغاز کند؛
- میخواهد از یادگیریهای سال گذشتهٔ خود استفاده کند؛
- میخواهد به زندگی موردعلاقهاش نزدیکتر شود.
روند کارگاه
آموزشی است؛
تمرین دارد؛
با روش «دایره» است و گفتوگوی جمعی دارد.
تاریخ: پنجشنبه، ۱۰ اسفند ۱۳۹۶
ساعت: ۱۴ تا ۱۸
مکان: تهران، بلوار کشاورز، ابتدای ۱۶ آذر، مجتمع فناوری و نوآوری الزهرا، طبقه ۳، واحد ۳۰۵