آیا شما فردی با حساسیت بالا هستید؟
۱۵ تا ۲۰ درصد مردم دنیا از جمله خود من، از این دسته هستند. درک و شناخت این ویژگی تغییر شگرفی در زندگی من ایجاد‌کرده‌است.
ویژگی‌های افراد بسیار حساس
- به راحتی احساسات دیگران را حس می‌کنند.
- در روزهای شلوغ و پرکار کلافه می‌شوند.
- گفتگوی دو نفره را به گفتگو با جمع بزرگ یا صحبت در مورد مسائل سطحی ترجیح می‌دهند.
- قهوه، الکل، دارو، مواد مخدر، گیاهان دارویی به‌شدت روی آنها تأثیر می‌گذارد.
- از خلوت شخصی لذت می‌برند. در حقیقت آنها احتیاج دارند زمانی با خود تنها باشند تا انرژی از دست رفتهٔ خود را به خاطر زندگی شلوغ شهری بازیابند.
- به لحاظ درونی عمیق و غنی هستند.
- معمولاً در کودکی آنها را «حساس» خطاب کرده‌اند.
- خلاقیت، هنر و موسیقی را می‌ستایند.
- در مراکز خرید و سوپرمارکت‌ها آشفته و برانگیخته می‌شوند.
- افرادی شهودی (دارای حس ششم) هستند و به خوبی با دیگران همدلی می‌کنند.
آیا هیچ‌کدام ازاین خصوصیات را در خودت می‌بینی؟
مهم است بدانی که حساسیت بالا داشتن، بیماری نیست، بلکه یک ویژگی است. پس ما با آن به دنیا آمده‌ایم. این اسم فقط برای توضیح دادن کارکرد سیستم عصبی استفاده می‌شود.
سیستم عصبی افرادی که دارای حساسیت بالا هستند، از افراد معمولی حساس‌تر است. آنها مسائل را عمیق‌تر از دیگران پردازش می‌کنند. به‌طوراساسی ما نسبت به بیشتر مردم، اطلاعات بیشتری از محیط اطرافمان درک و دریافت می‌کنیم.
چالشی که با آن مواجه هستیم آن است که زودتر از «حد معمول» خسته و آشفته می‌شویم. بنابراین دچارشدن به بیماری‌هایی که با خستگی همراهند مانند تشویش، افسردگی و اعتماد‌به‌نفس پایین بین این دسته از مردم معمول است.
بخش خوب ماجرا این است که ما معمولاً بسیار خلاق، معنوی، قاطع و خردمند هستیم. ما چیزهایی را در این دنیا به هم ربط می‌دهیم که احتمالاً افراد دیگر آن را نمی‌بینند و بنابراین در مواقع زیادی راهنمای فکری دیگران هستیم یا برای گروهی نوآوری می‌کنیم.
کسانی که پذیرای حساسیت خود هستند و آن را تقویت می‌کنند خوش‌حال‌تر و سالم‌ترهستند و احتمالاً کارهای بامعنایی در این دنیا انجام می‌دهند. دیگرانی که این ویژگی را باری بر دوش خود می‌بینند و وجود آن را انکار می‌کنند، بیشتر در معرض افسردگی قرار دارند و ممکن است با خود فکر کنند چرا نمی‌توانند با بقیهٔ دنیا همراه شوند.
موهبت‌ها و چالش‌های این ویژگی از هم جدا نیست. مهم است که آن را همان‌طور که هست، به تمامی بپذیریم. بیاموزیم که خود را بپرورانیم و از خود حمایت کنیم تا در این دنیا امکان رشد پیدا کنیم.
حتی اگر حساسیتمان در کودکی درک نشده و کسی ارزش آن را ندانسته باشد، میتوانیم خود بیاموزیم که قدر آن را بدانیم و آن را در خود پرورش دهیم.
انجام تمرینات روزانهٔ یوگا، از راه‌‌های مهمی است که من برای قوی نگه داشتن خود یادگرفته‌ام. حتی تمرینی کوتاه می‌تواند تغییر بزرگی ایجاد کند.
گاهی با خود می‌گویم شاید یوگا را افراد بسیار حساس رونق‌داده‌اند، چرا که به نظرم بهترین پادزهر برای سیستم عصبی تحریک‌شده است.
