راهنما (Coach) و راهجو (Coachee) کیستند؟

جایگاه راهنما بدون جهت‌گیری (گرایش)، وابستگی احساسی و قضاوت است. در این جایگاه، پیشنهاد، نصیحت و تجربهٔ شخصی، به راهجو داده نمی‌شود.

این نوشته بخشی از مجموعه آموزش‌های «علم و هنر راهبری» است.

قبل از شروع، برای معنای تعدادی واژه باهم قرارداد می‌بندیم.

Coach را راهنما؛
Coachee را راهجو؛
Coaching را راهبری؛
Coaching Session را جلسهٔ راهبری معنی می‌کنیم.

ازآنجایی‌که هنوز واژه‌هایی دقیقی برای این حرفه ساخته نشده، از تعدادی واژه برای فارسی سازی تعاریف استفاده می‌کنم. پیش‌تر در اینجا و اینجا مفصل توضیح داده‌ام.

راهنما؛ متخصصی است که تمایل دارد دنیای جدیدی برای راهجو بسازد. او این کار را با مطرح‌کردن پرسش‌های راهگشا، اشتیاق به دانستن و رفتار بدون قضاوت انجام می‌دهد.

راهجو؛ کسی است که نیاز به تغییر را در خود احساس کرده و برای پیدا کردن راه و روش آن باراهنما همکاری می‌کند.

راهبری؛ فعالیتی است که همواره راهنما در جایگاه خود قرار دارد و فضای امن و بدون قضاوتی را برای راهجو فراهم می‌کند تا او به بهترین پاسخ‌های خود دست یابد.

جلسهٔ راهبری؛ زمانی است که در آن مسیر پیشرو توسط راهنما و راهجو طراحی می‌شود. این زمان می‌تواند نسبت به درخواست راهجو و برای رسیدن به اهداف مختلف از چند جلسه تا چند ماه متغیر باشد. جلسهٔ راهبری می‌تواند هم حضوری و هم غیرحضوری (تلفنی یا اینترنتی) باشد.

کیفیت‌های مهم راهنما

جایگاه راهنما بدون جهت‌گیری (گرایش)، وابستگی احساسی و قضاوت است. در این جایگاه، پیشنهاد، نصیحت و تجربهٔ شخصی، به راهجو داده نمی‌شود.

جایگاه راهنما همیشه درحرکت است. دید وسیع‌تری نسبت به راهجو دارد ولی همواره متمرکز است. تلاش می‌کند با مطرح‌کردن پرسش‌های راهگشا و تمرین‌های مختلف، چشم‌انداز جدیدی برای راهجو پدیدار کند.

راهنما همواره:

  • برای ایجاد رابطهٔ سازنده‌ای، به راهجو توجه می‌کند؛
  • به تجربه‌ها، دانش و سطح آگاهی راهجو احترام می‌گذارد:
  • انگیزه ایجاد می‌کند؛
  • نیازهای راهجو را واضح و برای رسیدنش کمک می‌کند.

تفاوت راهنما با دیگر حرفه‌های رشد شخصی

راهبریمشاوره (Consulting)
متمرکز بر حال و آیندهٔ بالقوه
راه‌حل محور
راهجو جواب را می‌داند
پیدا کردن مسیر از طریق شراکت دوطرفه
متمرکز بر آینده
مشکل محور
مشاور دانش حل موضوع را دارد
قدم‌های بعدی در مسیر دیکته می‌شود
راهبریمشاوره (Counseling)
متمرکز بر حال و آیندهٔ بالقوه
راه‌حل محور
راهنما هدایت می‌کند، راهجو پاسخ را دارد
راهجو مسئول نتیجه است
متمرکز برگذشته
مشکل محور (عوامل تحریک‌کننده، الگوهای رفتاری)
متخصص است و راه حل پیشنهاد می‌دهد
مراجع (بیمار)، مسئول نتیجه است
راهبریمربی‌گری (Mentoring)
می‌پرسد
راه‌حل محور
توجه به جزئیات، کوتاه و بلند مدت
راهجو بیشتر می‌داند
پاسخ می‌دهد
راه‌حل محور
توجه به کلیات، بلند مدت
از شاگرد (Mentee) بیشتر می‌داند
راهبریآموزش
رونمایی آنچه در اختیار راهجو است
راه‌حل محور
بنا به خواسته‌ی درونی
می‌پرسد
راهنما و راهجو باهم مسیر را کشف می‌کنند
یادگیری از دانسته‌های درونی
دانش و مهارت جدید آموزش می‌دهد
مشکل محور
بنا به خواسته‌ی درونی و بیرونی
پاسخ می‌دهد
مسیر را انتخاب می‌کند
فراگیری دانش جدید
راهبریدوستی
هدفمند
راه‌حل محور
بدون قضاوت
می‌پرسد
نصیحت نمی‌کند
تمرکز بر درخواست راهجو
بی‌هدف
مشکل محور
احتمال قضاوت وجود دارد
می‌گوید
نصیحت می‌کند
امکان منحرف‌شدن موضوع وجود دارد

پرسش‌های راهگشا

در بیشتر مواقع یک گفت‌وگوی سازنده، از مطرح کردن یک پرسش شروع می‌شود. این‌گونه پرسش‌ها کیفیت‌هایی دارند که آن‌ها را از پرسش‌های معمولی جدا می‌کند. این‌گونه پرسش‌ها:

  • صادقانه است و از روی تمایل برای شناخت راهجو پرسیده می‌شود؛
  • واضح است و پس از اتمام با مکث همراه است؛
  • برای پاسخ گاهی به سکوت نیاز است؛
  • با لحن مناسب مطرح می‌شود تا حالت قضاوت‌کننده‌ای نداشته باشد؛
  • طوری جمله‌بندی می‌شود که راهجو را به مطرح کردن بهترین پاسخ دعوت می‌کند؛
  • پاسخ به آن با بله و یا خیر نیست.

سطوح مختلف گوش کردن

علاوه بر پرسش‌های سازنده، گوش کردن از توانایی‌های مهم یک راهنما است. ما همواره صداهایی که فرکانس آن هماهنگ باقدرت شنوایی ما باشد و توجهمان را جلب کند، می‌شنویم؛ اما این سطح از توانایی شنیداری برای یک راهنما کافی نیست و لازم است که در بیشتر مواقع ورای واژه‌ها بشنود.

به‌عنوان نمونه:

در سطح ۱: محتوای صحبت را می‌شنویم. با دقت گوش نمی‌کنیم، ممکن است قضاوت داشته باشیم یا در حال آماده کردن پاسخ باشیم.

در سطح ۲: محتوا را دقیق می‌شنویم و منظور را درک می‌کنیم. توجه به گوینده است و روی صحبت او متمرکز هستیم.

در سطح ۳: علاوه بر محتوای شنیداری، اطلاعات بصری (لحن کلام، حرکات دست، حالت بدن و …) نیز دریافت می‌شود. این سطحی است که یک راهنما در آن به راهجو گوش می‌کند.

منبع: Atkinson, Dr. M. (2001). The Art and Science of Coaching, Erickson College.

تصویر آیدین حبیبی
آیدین حبیبی
گاهی زندگی ما را از خودِ درون‌مان دور می‌کند. من اینجا هستم تا در فضایی امن و بدون قضاوت، همراهت باشم برای بازنگری، وضوح ذهنی، و شروعی تازه.اگر در جستجوی آرامش و مسیر تازه‌ای هستی، خوشحال می‌شوم همراهت باشم. درخواست جلسهٔ کوچینگ

نوشته‌هایی برای تأمل بیشتر

کتاب کافه‌ای به نام چرا

پیشنهاد کتاب: کافه‌ای به نام چرا (مکانی برای یافتن چراهای زندگی)

آخر کارگاه بود که حامد جلو آمد و گفت «کتاب کافه چرا را خوانده‌ای؟» او معتقد بود که صحبت‌های من در کارگاه «ساخت زندگی بر پایهٔ استانداردهای شخصی»، شباهت زیادی با حرف‌های این کتاب دارد. او در کارگاه بعدی هم حضور داشت و برایم این کتاب را هدیه آورد. این

گلدان ساده

چطور برای ساخت زندگی مینیمال از مانع وابستگی عبور کنیم؟

وابستگی‌ها، از وسایل گرفته تا روابط و باورها، مانعی برای زندگی مینیمال و رشد فردی هستند. با چهار مرحله بازنگری، شناخت اهمیت، حذف تدریجی و حذف کامل می‌توان از این وابستگی‌ها رها شد. ساده‌زیستی فقر نیست، بلکه انتخاب آگاهانه چیزهایی است که واقعاً به کیفیت زندگی کمک می‌کنند.

دو مرد برروی قایق پارویی

۱۲ درس مهم از شَمَن‌ها؛ تجربه ۱۲ سال یادگیری و تحول شخصی

برای مدت ۱۲ سال تجربۀ فوق‌العادۀ زندگی با مردم هوچول (huichol) را داشتم. یک قبیلۀ بومی که در منطقۀ کوهستانی مکزیک زندگی می‌کنند. در مدتی که آنجا بودم در مورد شَمَن‌ها مطالعه می‌کردم و شاگرد یکی از آن‌ها به نام دون خوزه ماتسوا بودم که ۱۱۰ سال عمر کرد. در آنجا

1 دیدگاه ثبت شده، نظر تو چیه؟

دیدگاهت را بنویس

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *