تهران در آرامش

فهرست مطالب

پشت پنجره ایستاده‌ام و تهران را در باران تماشا می‌کنم. هم‌زمان موسیقی «افق» از ساخته‌های حسین علیزاده در حال پخش است. موبایل را برای ثبت این لحظه برمی‌دارم و شروع به فیلم‌گرفتن می‌کنم. رعدوبرق‌های پشت هم این منظره و این نمایش را تکمیل می‌کند. حاصل فیلمی سه دقیقه‌ای از موسیقی، ترافیک و رعدوبرق شد.

تصویر آیدین حبیبی

آیدین حبیبی

شغلم راهنمای درون‌گردی و روشم از نو یادگیری (آموخته‌زدایی) است. من در اینجا از روش‌هایی برای ساخت زندگی باکیفیت می‌نویسم. راه من پیشنهاد است و تغییر را از خود شروع می‌کنم. سعی می‌کنم هرآن چه می‌گویم، می‌نویسم و آموزش می‌دهم، از تجربهٔ شخصی‌ام باشد و نه از دانشی که جسته‌گریخته در ذهن دارم.

این مقاله را دوست داشتی؟ این چندتا را هم نگاه کن

آیدین حبیبی در کافه

یک‌سال گذشت

این روزها، دقیقاً یک‌سال از آن دوران می‌گذرد و واقعیتی که امروز تجربه می‌کنم، بسیار متفاوت است.دقیقاً از همان دوران و بعد از شهریور گذشته، دیگر کارگاهی نداشتم. برای چندماه اول که اصلاً سایت هم نداشتم و قطعاً جلسهٔ آنلاینی هم نبود.

هدیه به روش مینیمالیزم

۷ هدیهٔ مناسب به روش مینیمالیزم

یکی از وظایف ما به‌عنوان «مینیمالیست»، توجه به افراد دیگر است؛ اینکه چطور با وسایلی که به آن‌ها هدیه می‌دهیم، زندگی‌شان را شلوغ و آشفته نکنیم. نوشتهٔ مرتبط: مینیمالیزم در زندگی به چه معناست؟ همهٔ ما هدایایی گرفته‌ایم که نه مناسب خانه‌مان است و نه قابل‌استفاده؛ یا آن‌ها را انبار می‌کنیم یا

چیدمان سنگ‌ها روی هم

نقطهٔ تعادل میان کمال‌گرایی و واقع‌بینی کجاست؟

وقتی پای کمال‌گرایی یا فرد کمال‌گرا به میان می‌آید، ناخودآگاه تصویر کسی در ذهن نقش می‌بندد که همه کارش متناسب و دقیق است. هرآنچه می‌داند و هرچه انجام می‌دهد، منظم است و به بهترین شکل ممکن آن را انجام می‌دهد. برعکس زمانی که به واقع‌بینی فکر می‌کنیم، انگار باید همه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *