سال ۹۶، حدودای همین زمان، دورهای را با همکاری ۲۰تا۳۰ به نام «وقتی برای خویش» شروع کردم. روند کار کمی با کارگاههایم تفاوت داشت. اینجا قرار بود من کمتر صحبت کنم و بیشتر فضای صحبت را به شرکتکنندگان بدهم و فضای امنی ایجاد کنم تا یادگیری جمعی فراهم شود. در آخر و با توجه به روند و انرژی گفتوگو، جمعبندی و آموزش کوتاهی هم از من ارائه میشد. وقتی برای خویش، برای ۵ هفته ادامه داشت و دربارهٔ موضوعهای مختلفی صحبت شد: چه چیز برات مهمه؟ (نشست ۱ و ۲) معیار خوشحالی چیست؟ نیاز چیست، خواسته کدام است؟ چهار...
پادکست «بهترین خودت شو»؛ گفتوگویی پیرامون سادهزیستی (مینیمالیسم) و مصرفگرایی
این روزها موضوعهای ساده کردن زندگی یا همان مینیمالیسم داغتر شده که هرچند ممکن است مانند هر موضوع داغ (ترند)، عمرش کوتاه باشد اما بد نیست که این فرصت را غنیمت شماریم و به عمق آن توجه کنیم. همچنین جدا از اخبار و آمارهای نگرانکنندهای که هرروز از نابودی طبیعت میشنویم، لازم است که دستکم برای سلامت روح و ذهن خود، این موضوع را جدی بگیریم. گمان میکنم موضوع مینیمالیسم از طراحی و معماری آمده و سپس به سبک زندگی راه پیداکرده است. همان تعریفی که بیشترمان آن را با اسکاندیناویها میشناسیمش. جالب است که آنها تعریفی از طراحی...
وسایل عاطفی؛ مانعی برای رسیدن به زندگی مینیمال
بعد از کم کردن (حذف) وسایل اضافی، کنترل ورودیهای زندگی، بهترین کاری است که میتوان برای ساخت زندگی مینیمال انجام داد. اما مشکل دیگری وجود دارد که مربوط به وسایل فعلی است. آنهایی که نه تنها وسیله است، بلکه وابستگی عاطفی نیز در آنها وجود دارد....
نقطهٔ تعادل میان کمالگرایی و واقعبینی کجاست؟
وقتی پای کمالگرایی یا فرد کمالگرا به میان میآید، ناخودآگاه تصویر کسی در ذهن نقش میبندد که همه کارش متناسب و دقیق است. هرآنچه میداند و هرچه انجام میدهد، منظم است و به بهترین شکل ممکن آن را انجام میدهد. برعکس زمانی که به واقعبینی فکر میکنیم، انگار باید همه چیز تلخ باشد. انگار واقعیت مانند همان مثل معروف، همیشه «تلخ» است. اما آیا کمالگرایی آنچنان که میپنداریم، ویژگی مثبتی است و برعکس واقعبین بودن ما را فردی تلخ و منفی نمایان میکند؟ در فرهنگ ما مثالهای بسیاری برای هردو رویکرد وجود دارد. مثل «سنگ بزرگ علامت نزدن است»....
وبینار «سال ۹۷ را چطور ببندیم؟»
ماه اسفند که فرامیرسد، انرژی عظیمی برای نو کردن و نو شدن به راه میافتد. خانهها تکانده و وسایل نو شده و حتی لباسهایی برای قدم گذاشتن به سال جدید، خریده میشود. اما مگر میشود که با همان باورها، افکار محدودکنندهٔ قدیمی و روش زندگی گذشته نو شد؟ هر آغازی، از پایانی شروع میشود. بهتر است بهجای اینکه فهرست امید و آرزوهایمان را در این روزها تکمیل کنیم، آنها را در گوشهای نگهداریم و در مقابل به سالی که گذشت توجه کنیم. از خود بپرسیم: در سال گذشته چه بر من گذشت؟ چطور گذشت؟ در این مدت چه یاد...